Vanaf mei 2009 deed Anne Hermans regelmatig verslag van haar ervaringen als tropenarts op de achterpagina van NRC Handelsblad.
De troetel-expat in te grote laarzen
'Patachuma, Anna en Roberto!" schreeuwt Pablo, "tijd voor de veiligheidsbespreking!" Terwijl ik over de steiger het Doktersvandewereld-huis binnen loop, tikt hij ongeduldig tegen een stoel. Na een tien uur durende boottocht kwam ik vanmiddag aan in het jungledorpje op palen in de rivier, waar ik het komende half jaar met mijn Colombiaanse teamleden zal wonen. "Morgen stipt zes uur vertrekken we op brigade naar Pueblo Nuevo", begint Pablo, de stuurman. Hij pakt een krijtje en tekent de route op het bord. "De rivier staat droog, dus het is zeker negen uur reizen, waarvan we de helft zullen moeten duwen." Ik tik de hakken van mijn laarzen tegen elkaar. Maat 41 was de kleinste maat op voorraad, maar met wat sokken in de punten zitten ze prima. Joggingbroek, Doktersvandewereld-T-shirt erboven, haar in mijn pet gepropt: hip Bogota lijkt heel ver weg. Hier, in de jungle tussen de mannen, hoor ik! "Ik duw ook mee, hoor", zeg ik met mijn laagste stem, maar Pablo schudt zijn hoofd. "Genoeg onzin." Hij loopt naar het bord en geeft met letters aan waar de gewapende groepen zitten: P (paramilitairen), G (guerrilla), L (leger). Patachuma (Gekookte Banaan), de indiaanse verpleegkundige, wijst naar een kruising. "De guerrilla schijnt zich vanaf daar te verplaatsen richting leger." "Risico dat we in een gevecht terechtkomen, is klein. Geen reden de brigade af te blazen. Tijd om de RDS te kiezen." Roberto, ook arts in het team, buigt zich naar me toe: "De Referente De Seguridad is het aanspreekpunt voor gewapende groepen. Belangrijk is dat om consequent onze neutraliteit te bewaken. De guerrilla eist vaak medische hulp, maar we helpen alleen burgers. Behalve als iemand in levensgevaar is en ontdaan van wapens of militaire kleding." "Dus éérst ’t uniform uit, dán pas reanimeren", gniffelt Patachuma. "Genoeg onzin", onderbreekt Pablo. "Wie wordt RDS?" Het angstzweet breekt me uit bij het idee alleen al een guerrillacommandant te woord te moeten staan. En tegelijkertijd groeit een onbedwingbare behoefte "Ja! Ik!" te roepen. Op mijn netvlies verschijnt een kraakhelder beeld: Anne Hermans, onschendbaar door ons magisch neutrale logo op T-shirt en pet, staat onwrikbaar met onze vlag in de hand. Angst is een zinloze emotie! In de heldere no-nonsense taal, waar zowel guerrilla als leger vatbaar voor zijn, zal ik eenieder wijzen op de internationale overeenkomsten. Ik spring opgetogen op, "Si! Yo!", wil een stap zetten, maar struikel over mijn laarzen. Behendig vangt Patachuma me op, terwijl Pablo en Roberto onder de tafel liggen van het lachen. "Wat dacht je zelf, Anna Loca (gek)?" hikt Pablo, "Je kent de veiligheidssituatie en de jungle niet. Je Spaans is onverstaanbaar..." Patachuma aait meewarig over mijn bol. "En we laten onze troetel-expat toch niet in de armen van een guerrillacommandant vallen? Pablo, lul. Regel eens kleinere laarzen voor ons prinsesje!"
Column /
Dokter Hermans in de jungle:
Een leuke avond verkloten (NRC - Vrijdag 22-04-2010)
Verlekkerd staar ik naar de fles wijn op tafel ...
Koude rillingen in deze hoek (NRC - Vrijdag 26-03-2010)
Hij heeft koorts en koude rillingen, elke drie dagen. De indianenmoeder duwt haar zoontje naar voren ...
Hoe kip Mimi werd gered (NRC - Woensdag 10-03-2010)
Die? Patachuma, mijn indiaanse verpleegkundige, klakt misprijzend met zijn tong veren, veren, veren ...
Ik wil 'n ster zijn, zingt ze (NRC - Woensdag 24-02-2010)
Laaiend stamp ik vanaf het dorpsziekenhuis naar huis. "Ze ís er niet, Pablo! Hoe kán het dat ze er niet is?"...
De angst om smurf te zijn (NRC - Woensdag 27-01-2010)
"Roberto," roep ik door de telefoon naar mijn Colombiaanse mede-arts. "Ja, het is verschrikkelijk,...
Badzout met mangogeur? (NRC - Woensdag 13-01-2010)
De laatste dagen drinkt het kind helemaal niets meer, vertaalt Patachuma,...
Hoezo pánico? Verdwaald! (NRC - Woensdag 30-12-2009)
'Help! Gekookte banaan, ik val!" gilt Diego, mijn Colombiaanse mede-arts,...
Kom maar, ik pak je ratita (NRC - Woensdag 02-12-2009)
'Senora, deja tu marido….' Ik draai me om, zoek naar een houding, waarbij ik met mijn vingers in mijn oren in slaap kan vallen...
Alleen idioten en Europeanen (NRC - Woensdag 11-11-2009)
'Bij mijn sollicitatie vroegen ze wel of ik van 'wandelen' hield, ja", mokt Diego, ...
Rum drink je zonder water (NRC - Woensdag 28-10-2009)
'Otro media!" (nog een halve liter) roept Pablo, mijn Colombiaanse stuurman, ...
Een stamhoofd hou je te vriend (NRC - Woensdag 07-10-2009)
Mijn eerste patiënt, een gespierde indiaan in peniskoker, tikt ongeduldig op mijn arm ...
Niño Jesus (NRC - Woensdag 23-09-2009)
'Dus ik verstopte me in een steegje en zag zo hoe drugskoning Pablo Escobar neergeknald werd.' ...
Guerrilla in ondergoed (NRC - Woensdag 09-09-2009)
De rij voor mijn neus lijkt met de minuut langer te worden. "Arichidau!" Ik tik de indiaan aan die naast me op zijn nagels zit te bijten ...
Met een kano vol pillen en condooms op reis (NRC - Woensdag 26-08-2009)
"Colombiaans bushdokteren!" schreeuwt Roberto, mijn Colombiaanse medearts ...
De troetel-expat in te grote laarzen (NRC - Woensdag 12-08-2009)
"Patachuma, Anna en Roberto!" schreeuwt Pablo, "tijd voor de veiligheidsbespreking!" ...
Bogotá by night in een rode broek (NRC - Woensdag 29-07-2009)
De afgelopen drie dagen ben ik door Rosa, hoofd administratie van het Dokters van de Wereld-kantoor in Bogotá, van overheidsinstantie naar overheidsinstantie gesleurd ...
Inslapen (NRC - Woensdag 15-07-2009)
Net als in Parijs de deuren van het vliegtuig sluiten, ploft er een klein, oververhit mannetje naast me neer ...
Ikeabank (NRC - Woensdag 01-07-2009)
De wollen dekens van mijn hotelbed jeuken aan mijn billen, terwijl ik een volgend draadje uit het vloerbedekking-behang trek ...
Ondervoede Hiawatha's (NRC - Woensdag 17-06-2009)
"Je zou toch naar India?" ...
Dokter Hermans wil naar de tropen (NRC - Woensdag 27-05-2009)
Aflevering 1: Joan Bertels