Vanaf mei 2009 deed Anne Hermans regelmatig verslag van haar ervaringen als tropenarts op de achterpagina van NRC Handelsblad.
Alleen idioten en Europeanen
'Bij mijn sollicitatie vroegen ze wel of ik van 'wandelen' hield, ja", mokt Diego, terwijl hij door de rivier waadt. "Niet of ik uren met goedkope stinklaarzen door – au! – prikkelbosjes en kolkende rivieren wil sjouwen!" Hij zakt neer op een steen, trekt hijgend zijn laarzen uit en begint aan een uitgebreide inspectie van zijn teen. "Hij bloedt!" Patachuma, mijn indiaanse verpleegkundige en de vier indianen die mee zijn om te helpen de medicijnen te sjouwen, staren vol verbazing naar onze kersverse collega.
In de drie maanden die ik werkzaam ben bij Dokters van de Wereld is dit al mijn derde Colombiaanse collega-arts. De eerste medearts miste zijn familie zo, dat hij zich elk weekend 58 uur met een fles rum in zijn kamer opsloot. De volgende arts hield de eerste dag een avondvullende monoloog over de driedaagse orgasmes die hij vrouwen kon bezorgen. De tweede dag begon hij over de heilzame werking van coke op de bloedvaten. Toen hij de derde dag enthousiast vertelde over zijn oude studievrienden, die bij de FARC zaten en hij hier in de jungle weer hoopte te ontmoeten, werd hij op staande voet ontslagen. Samen met Patachuma observeer ik hoe onze nieuwste aanwinst Diego, een soort Spaanstalige Frank Govers met coupe soleil, Gucci-zonnebril en beugel (de nieuwste rage onder rijke Colombianen) minutieus zijn Tommy Hilfiger-sokjes zit uit te wringen.
Patachuma wijst op de laagstaande zon. "We halen de indianengemeenschap nooit voor het donker, Doctora. We zullen onderweg moeten slapen." "Midden in de jungle? Is er écht geen kans…" Patachuma rekent: "Nog twee uur. Als we non-stop doorlopen…" "Diego!" schreeuw ik in acute autoriteit. "Laarzen aan! Patachuma: Zet hem op de muilezel."
Onder hevig protest wordt Diego op de ezel gehesen. De rest van de route zingt hij tevreden en vals Shakira met zijn iPod mee, tot eindelijk een paar hutjes in de schemering opduiken.
De volgende ochtend om half zeven word ik uit mijn droom gehaald door een gevoel van nattig schuurpapier tussen mijn tenen. "Vaca! Vaca!" Patachuma rent in zijn onderbroek achter de schuldige koe aan, zijn T-shirt als lasso boven zijn hoofd zwaaiend. Naast me ligt Diego te snurken met een mager, schurftig hondje krampachtig tegen zich aangedrukt. "Zo'n beest zit vol ziektes, dat zou jij als arts toch…" zeg ik. Hij opent zijn ogen en begint van oor tot oor te glimmen. "Dit is Gigi", zegt hij. "Ik vond hem gisteravond. Hij is zijn moeder kwijt… Dus slaap je lekker bij mij, hè. Kun je me beschermen tegen de cucarachas." Hij rilt even. "Brr... Ik ben doodsbang voor kakkerlakken."
"Zijn er in dit land ook normále artsen?", vraag ik Patachuma als we medicijnen uitpakken. "Natuurlijk! Die verdienen in Bogotá bakken met geld en zitten 's avonds lekker thuis. Alleen idioten kiezen er toch vrijwillig voor om hier te werken?" Als ik frons, voegt hij haastig toe. "En Europeanen natuurlijk. Maar dat is anders. Jullie hebben … hoe noem je dat?... 'idealen' enzo."
Column /
Dokter Hermans in de jungle:
Een leuke avond verkloten (NRC - Vrijdag 22-04-2010)
Verlekkerd staar ik naar de fles wijn op tafel ...
Koude rillingen in deze hoek (NRC - Vrijdag 26-03-2010)
Hij heeft koorts en koude rillingen, elke drie dagen. De indianenmoeder duwt haar zoontje naar voren ...
Hoe kip Mimi werd gered (NRC - Woensdag 10-03-2010)
Die? Patachuma, mijn indiaanse verpleegkundige, klakt misprijzend met zijn tong veren, veren, veren ...
Ik wil 'n ster zijn, zingt ze (NRC - Woensdag 24-02-2010)
Laaiend stamp ik vanaf het dorpsziekenhuis naar huis. "Ze ís er niet, Pablo! Hoe kán het dat ze er niet is?"...
De angst om smurf te zijn (NRC - Woensdag 27-01-2010)
"Roberto," roep ik door de telefoon naar mijn Colombiaanse mede-arts. "Ja, het is verschrikkelijk,...
Badzout met mangogeur? (NRC - Woensdag 13-01-2010)
De laatste dagen drinkt het kind helemaal niets meer, vertaalt Patachuma,...
Hoezo pánico? Verdwaald! (NRC - Woensdag 30-12-2009)
'Help! Gekookte banaan, ik val!" gilt Diego, mijn Colombiaanse mede-arts,...
Kom maar, ik pak je ratita (NRC - Woensdag 02-12-2009)
'Senora, deja tu marido….' Ik draai me om, zoek naar een houding, waarbij ik met mijn vingers in mijn oren in slaap kan vallen...
Alleen idioten en Europeanen (NRC - Woensdag 11-11-2009)
'Bij mijn sollicitatie vroegen ze wel of ik van 'wandelen' hield, ja", mokt Diego, ...
Rum drink je zonder water (NRC - Woensdag 28-10-2009)
'Otro media!" (nog een halve liter) roept Pablo, mijn Colombiaanse stuurman, ...
Een stamhoofd hou je te vriend (NRC - Woensdag 07-10-2009)
Mijn eerste patiënt, een gespierde indiaan in peniskoker, tikt ongeduldig op mijn arm ...
Niño Jesus (NRC - Woensdag 23-09-2009)
'Dus ik verstopte me in een steegje en zag zo hoe drugskoning Pablo Escobar neergeknald werd.' ...
Guerrilla in ondergoed (NRC - Woensdag 09-09-2009)
De rij voor mijn neus lijkt met de minuut langer te worden. "Arichidau!" Ik tik de indiaan aan die naast me op zijn nagels zit te bijten ...
Met een kano vol pillen en condooms op reis (NRC - Woensdag 26-08-2009)
"Colombiaans bushdokteren!" schreeuwt Roberto, mijn Colombiaanse medearts ...
De troetel-expat in te grote laarzen (NRC - Woensdag 12-08-2009)
"Patachuma, Anna en Roberto!" schreeuwt Pablo, "tijd voor de veiligheidsbespreking!" ...
Bogotá by night in een rode broek (NRC - Woensdag 29-07-2009)
De afgelopen drie dagen ben ik door Rosa, hoofd administratie van het Dokters van de Wereld-kantoor in Bogotá, van overheidsinstantie naar overheidsinstantie gesleurd ...
Inslapen (NRC - Woensdag 15-07-2009)
Net als in Parijs de deuren van het vliegtuig sluiten, ploft er een klein, oververhit mannetje naast me neer ...
Ikeabank (NRC - Woensdag 01-07-2009)
De wollen dekens van mijn hotelbed jeuken aan mijn billen, terwijl ik een volgend draadje uit het vloerbedekking-behang trek ...
Ondervoede Hiawatha's (NRC - Woensdag 17-06-2009)
"Je zou toch naar India?" ...
Dokter Hermans wil naar de tropen (NRC - Woensdag 27-05-2009)
Aflevering 1: Joan Bertels